اثر بخشي درمان گروهي فراشناختي بر استرس شغلي و باورهاي فراشناختي معلمان زن

مقدمه: استرس شغلي پيامدهايي را با خود به دنبال دارد كه باعث آسيب فرد و جامعه مي‌شود. بنابراين، هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان گروهي فراشناختي بر استرس شغلي و باورهاي فراشناختي معلمان زن بود. روش: پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون و پيگيري براي دو گروه آزمايشي و كنترل مي‌باشد. با استفاده از نمونه‌گيري در دسترس تعداد 30 نفر معلم زن دوره متوسطه ناحيه 3 كرج كه استرس شغلي بالا داشتند انتخاب، بعد از همتا سازي بوسيله گمارش تصادفي در گروه‌هاي آزمايش-كنترل قرار گرفتند. ابزار: پرسشنامه‌ي استرس‌شغلي (HSE) و فراشناخت ولز استفاده شد. براي گروه آزمايشي درمان فراشناختي در قالب 10 جلسه 45 دقيقه اي انجام ‌شد. آزمودنيها قبل و بعد از درمان و دوره پيگيري 6 ماه پرسشنامه‌هاي پژوهش را تكميل كردند. تجزيه تحليل داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس انجام شد. يافته ها: نتايج نشان ‌داد درمان گروهي فراشناختي تاثير ‌مثبتي بر كاهش استرس شغلي در گروه آزمايش داشته است. همچنين نمرات باورهاي فراشناختي در گروه آزمايش كاهش داشته است. اين تاثير بعد از 6 ماه پيگيري پايدار بوده-است. نتيجه‌گيري: درمان فراشناختي با استفاده از راهبردهاي فراشناختي باعث كاهش نگراني و نشخوار ‌فكري شده، نهايتاً استرس شغلي كه نتيجه اين نگراني و نشخوار ‌فكري مي باشد را كاهش ‌مي‌دهد