مقايسه رضايت شغلي و خودكارآمدي در دبيران مدارس هوشمند و عادي

هدف پژوهش حاضر، مقايسه رضايت شغلي و خودكارآمدي معلمان در مدارس هوشمند وعادي بود. جامعه آماري متشكل از66944 نفر از معلمان شاغل در مدارس هوشمند و عادي بودند كه از اين جامعه نمونه اي با حجم 200 نفر ( 100 نفر معلم شاغل در مدارس هوشمند و 100 نفر معلم شاغل در مدارس عادي) با روش نمو نه گيري در دسترس انتخاب شدند .ابزارهاي اين پژوهش پرسشنامه هاي رضايت شغلي دانت (1996 ) ، و خودكارآمدي شرر ( 1982 ) بودند . روش پژوهش، روش علي – مقايسه اي بود .داده ها با ا ستفاده از تحليل واريانس و Tمستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت . نتايج پژوهش نشان داد بين رضايت شغلي ومولفه هاي آن (مديريت فني ،حقوق و دستمزد و ماهيت كار ) و خودكارآمدي و مولفه هاي آن در معلمان مدارس هوشمند و مدارس عادي از لحاظ آماري تفاوت معنادار (p 0/01) وجود دارد در بقيه ي مولفه ها از جمله كسب موفقيت و قدرشناسي و پيشرفت و مسئوليت پذيري ومديريت روابط انساني و تامين و ايمني و خط مشي و ضوابط و شرايط كاري و رضايت از همكاران تفاوت معني داري وجود ندارد .