اثربخشي محيط هاي مجازي بر تفكر انتقادي دانش آموزان پايه هشتم با تاكيد بررويكرد سازنده گرايان ديالكتيكي

اين مطالعه با توجه به پيشرفت هاي فناروي اطلاعات و ارتباطات درصدد است كه تاثير محيط هاي مجازي را بر تفكر انتقادي در دانش آموزان پايه هشتم تحصيلي مورد بررسي قرار مي دهد. براي انجام تحقيق از طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل كه يكي از طرح هاي شبه آزمايشي است. در موقعيت آزمايشي گروه آزمايشي آموزش تفكر انتقادي با طراحي محتواي الكترونيك آموزش داده مي شود كه طرح آن به مسئولين، مشاوران و مديران آموزش داده مي شود. در گروه كنترل نيز رويكرد متداول و مرسوم مدرسه داده مي شود. 100 دانش آموز به روش نمونه گيري خوشه انتخاب شدند. 50 دانش آموز در گروه آزمايش (25 دانش آموز دختر و 25 دانش آموز پسر) محيط مجازي و محتواي الكترونيك را تجربه كردندو 50 دانش آموز در گروه كنترل (25 دانش اموز دختر و 25 دانش آموز پسر) رويكرد متداول در آموزشي تفكر انتقادي را تجربه كردند. براي اندازه گيري تفكر انتقادي از پرسشنامه استاندارد مهارتهاي تفكر انتقادي كاليفرنيا استفاده شد.نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه آموزش محتواي الكترونيك در افزايش قدرت تجزيه و تحليل استنباط، استدلال استقرايي، استدلال قياسي تفكر انتقادي بيشتر از روش هاي آموزش رايج بوده است. البته تنها در بعد آموزش نتايج نشان داد كه آموزش محتواي الكترونيك (گروه آزمايش) و آموزش با رويكرد رايج (گروه كنترل) در افزايش قدرت ارزشيابي تفكر انتقادي بسيار تاثير گذار بوده است.