بررسي تأثير كمال گرايي والدين بر خودكارآمدي دانش آموزان متوسطه شهر همدان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير كمال گرايي والدين بر خودكارآمدي دانش آموزان متوسطه شهر همدان در سال تحصيلي 91-1390 بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان متوسطه شهر همدان و والدينشان است كه تعداد 300 نفر دانش آموز و 300 نفر از والدين، به شيوه نمونه گيري طبقه بندي تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ابزار گرد آوري اطلاعات از دو پرسشنامه: كمال گرايي 59 گويه هيل و پرسشنامه خودكارآمدي 10 گويه شوارتز و جروسلم بوده است جهت تجزيه و تحليل داده ها همبستگي پيرسون، تحليل واريانس دو طرفه بين آزمودني و تفاوت ميانگين بين دو گروه مستقلt-test استفاده شد. نتايج نشان داد بين كمال گرايي والدين و خود كارآمدي دانش آموزان ارتباط منفي و معنادار وجود دارد اما جنسيت دانش آموزان بر ميزان خودكارآمدي آنها بي تأثير بوده، به طوري كه ميزان خود كارآمدي دربين دختران و پسران تا حدودي يكسان مي باشد.