آموزش مهارت‌هاي زندگي: راهبرد مؤثر جهت كاهش پرخاشگري در مدرسه

Life skills training: strategy to reduce aggression at school

هدف اصلي اين پژوهش شناسايي اثر آموزش مهارت‌هاي زندگي بر پرخاشگري دانش آموزان پسر بود. روش پژوهش آزمايشي بوده و بر اساس طرح نيمه آزمايشي پيش‌آزمون- پس‌آزمون، با گروه گواه انجام پذيرفت. جامعه آماري پژوهش عبارت بود از دانش آموزان پسر هنرستان‌هاي ناحيه دو كرج استان البرز در سال تحصيلي 94-93 كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي تعداد 30 نفر از دانش‌آموزان كه در مقياس پرخاشگري (الوئوس، 1992) بالاترين نمرات را كسب كرده بودند انتخاب‌شده و در دو گروه آزمايش و گواه به‌طور تصادفي جايگزين شدند. گروه آزمايش هشت جلسه آموزش مهارت‌هاي زندگي را دريافت كردند و پس از اتمام جلسات آموزش گروهي، پس‌آزمون براي هر دو گروه اجرا شد. يافته‌هاي حاصل از تحليل واريانس اندازه‌گيري مكرر و تحليل كوواريانس حاكي از كاهش معني‌دار متغير پرخاشگري و مؤلفه‌هاي آن در گروه تحت آموزش مهارت‌هاي زندگي بوده و بر اين اساس مي‌توان نتيجه گرفت كه آموزش مهارت‌هاي زندگي روش مؤثري براي كاهش پرخاشگري در دانش آموزان پسر مي‌باشد.

Abstract: The main objective of this study was to identify the effect of life skills training on aggression in male students The research method was experimental and quasi-experimental design based on a pretest-posttest, control group was done. T he study population consisted of male students in two area schools in school year 94-93 Karaj Alborz Province By using multi-stage random sampling method, 30 students in the aggression scale (Alvyvs, 1992) has earned the highest scores were selected And randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group received eight sessions, life skills training and group training sessions after the post-test was administered to both groups The results of repeated measures analysis of variance and covariance analysis showed a significant decrease in variable aggressiveness and its components in the group life skills training. On this basis, we can conclude that life skills training is an effective way to reduce aggression in male students.