اثربخشي آموزش مفاهيم واقعيت درماني بر رضايت از زندگي دانش آموزان پسر دبيرستان برهان

هدف: پژوهش حاضر، بررسي اثر بخشي آموزش مفاهيم واقعيت درماني بر رضايت از زندگي دانش آموزان پسر دبيرستان برهان بود. مواد و روش ها:پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل دانش آموزان پسر دبيرستان برهان شهرستان پارس آباد بود. با استفاده از ملاك هاي ورود و خروج، 50 نفر از دانش آموزان ارزيابي و از ميان آنها، 30 نفر واجد شرايط ورود به مطالعه شناخته شدند و به روش تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. پرسشنامه چندبعدي سنجش رضايت از زندگي در دانش آموزان هيوبز(MSLSS)براي دو گروه آزمايش و كنترل اجرا گرديد. به منظور گردآوري داده ها از پرسشنامه چندبعدي رضايت از زندگي هيوبز استفاده شد.جلسات آموزش واقعيت درماني براي دو گروه مداخله، به صورت هفته اي دوجلسه و به مدت هشت جلسه برگزار و پيگيري يك ماه نيز انجام شد.تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري هاي مكرر انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد تفاوت ميانگين نمرات رضايت از زندگي دو گروه معني دار است و واقعيت درماني به صورت معني دار موجب افزايشرضايت از زندگي دانش آموزان مي شد( 5 % P ). همچنين، مقايسه نمرات ميانگين پيش آزمون و پس آزمون در دو گروه، حاكي از افزايش نمرات رضايت از زندگي در مقطع پس آزمون، با اختلاف معني دار بود. نتيجه گيري:نتايج اين پژوهش نشان داد واقعيت درماني در افزايش رضايت از زندگي دانش آموزان مفيد است. اجراي چنين جلسات گروهي در اقامتگاه ها و مراكز تجمع دانش آموزان و حتي درمحلات آموزشي توصيه مي شود.