تأثير عوامل سازنده ي پل هاي يادگيري آموزش رياضي بر كاهش اضطراب دانش آموزان

پژوهش حاضر، به بررسي تأثير عوامل سازنده ي پل هاي يادگيري آموزش رياضي، بر كاهش اضطراب دانش آموزان پسر پايه ي پنجم دوره ي ابتدايي مي پردازد. اين عوامل در قالب يك پل ارتباطي بين تجارب واقعي و مفاهيم و نمادها عمل نموده و شامل حل مسئله، مهارت ها و دانش مي باشند. جامعه آماري تحقيق شامل كليه دانش آموزان پسر پايه پنجم مدارس ابتدايي شهرستان فارسان و گروه نمونه عبارت از 50 دانش آموز كه به طور تصادفي خوشه ايي از جامعه آماري مورد نظر انتخاب گرديدند، بود. اين افراد به طور تصادفي در دو گروه آزمايشي و كنترل جايگزين و گروه آزمايشي طي 14 جلسه آموزشي مربوط به عوامل سازنده پل هاي يادگيري مورد آموزش قرار گرفتند. براي گرد آوري اطلاعات از مقياس اضطراب سنج رياضي براي كودكان (MASC) استفاده گرديد. قبل از به كار گيري ابزار نسبت به روايي و اعتبار آنها به روش هاي مناسب اطمينان حاصل شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از تحليل واريانس چند متغيري نشان داد كه: عوامل سازنده پل هاي يادگيري اضطراب دانش آموزان را كاهش مي دهد. علي رغم تاثير معني دار آموزش بر كاهش انواع اضطراب، به نظر مي رسد كه بيشترين تاثير را بر كاهش اضطراب يادگيري و كمترين تاثير را بر كاهش اضطراب معلم دارد. همچنين طبق نتايج حاصل از انجام آزمون هاي مربوطه، تفاوت معني داري ميان انواع اضطراب گروه آزمايشي نسبت به گروه كنترل مشاهده گرديد.