تأثير نسبت دبي بر الگوي جريان در محل تلاقي رودخانه¬ها

ديناميك جريان در محل تلاقي رودخانه¬ها با شش ناحيه اصلي، ناحيه ركود جريان، انحراف جريان، جدايي جريان، ماكزيمم سرعت، بازيافت جريان و لايه¬هاي برشي قابل تشخيص مي¬باشد. در تحقيق حاضر به بررسي تاثير نسبت دبي بر الگوي جريان در محل تلاقي دو شاخه با استفاده از مدل سه¬بعدي Flow-3D در تلاقي¬هاي همكف و غيرهمكف پرداخته شده است. نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه مدل قابليت ارزيابي كمي از جريان در تلاقي را دارا مي¬باشد. بررسي الگوي جريان در تلاقي ها نشان داد تفاوت زيادي بين ديناميك جريان در تلاقي¬هاي همكف و غيرهمكف وجود دارد، كه با افزايش اختلاف رقوم بستر دو كانال، تراز سطح آب در بالادست كانال اصلي افزايش و در شاخه فرعي كاهش مي يابد. نتايج آزمايشات در نسبت دبي هاي مختلف نشان داد با افزايش نسبت دبي شاخه فرعي به دبي كل در كانال اصلي، طول و عرض ناحيه جداشدگي جريان روند افزايشي داشته و با افزايش دبي شاخه فرعي، مومنتم شاخه فرعي زياد شده و جريان به سمت ديواره ساحل چپ كانال اصلي متمايل مي¬شود و اين پديده باعث جدايي جريان در گوشه پايين دست تلاقي مي¬شود. در نسبت دبي Qr=0.67 بيشترين طول نسبي ناحيه جداشدگي اتفاق افتاد. با افزايش نسبت دبي، تراز سطح آب در بالا دست كانال¬ افزايش مي¬يابد.