پايش بهره¬برداري از سرشاخه¬هاي فرعي بر كاهش جريان رودخانه قزل اوزن (مطالعه موردي: حوضه طارم – خلخال)

برداشت¬هاي بي رويه از منابع آبي در سال¬هاي اخير بر بحران كم آبي در بسياري از نقاط كشور افزوده است و لزوم بازنگري در مديريت منابع آبي و همچنين طرح¬هاي توسعه¬ آبي و كشاورزي بيش از گذشته احساس مي¬شود. پايش و نظارت بر بهره برداري از منابع آبي يكي از راهكارهاي مهم و موثر بر مديريت صحيح منابع آبي، حفظ وضعيت كنوني و بهبود آن در آينده مي¬باشد. در اين تحقيق، اثرگذاري مصارف آب سطحي در حوضه آبريز طارم – خلخال واقع در حوضه سفيدرود بزرگ بر جريان رودخانه قزل اوزن مورد مطالعه و بررسي قرار گرفت. به روزترين آمار و اطلاعات بيش از ۵۵۰ نهر و سردهنه، مقدار جريان تخليه مربوط به تعداد ۲۲ سرشاخه فرعي منتهي به رودخانه قزل اوزن و همچنين آمار و اطلاعات ايستگاه هيدرومتري گيلوان مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد، نهر و سردهنه¬ها با حجم بهره برداري سالانه در حدود ۲۰۰ ميليون متر مكعب به طور قابل ملاحظه¬اي سبب كاهش جريان در سرشاخه¬هاي فرعي منتهي به رودخانه قزل اوزن گرديده است. بررسي آمار ايستگاه هيدرومتري گيلوان نيز نشان داد، در طول سال¬هاي گذشته و با افزايش تعداد نقاط برداشت آب از سرشاخه¬ها، ميزان جريان در رودخانه اصلي قزل اوزن كاهش چشمگيري داشته است.