تحليل روش هاي مختلف درون يابي داده هاي پيزومتري در مطالعات آب زيرزميني (مطالعه موردي دشت اردبيل)

آب زيرزميني يكي از منابع مهم بهره برداري در مناطق خشك و نيمه خشك مي باشد بنابراين براي مديريت آب زيرزميني ، توزيع سطح آب چاه هاي مشاهده اي به صورت مكاني و زماني داراي اهميت مي باشد. روش هاي زمين آماري يكي از پركاربردترين تكنيك هاي براي درون يابي سطح آب زيرزميني هستند دراين تحقيق ، روش هاي درون يابي سطح آب چاههاي Local Polynomial (LP) , Natural neighbor, Cokriging, Kriging,IDW وRadial Basis Function (RBF) براي پيش بيني مكاني سطح اب در چا هاي مشاهد ه اي دشت اردبيل به كاربرد شده است پس از صحت سنجي داده ها، سطح آب سي حلقه چاه از تعداد سيو هشت حلقه چاه كه توزيع مناسبي در دشت داشتند براي محاسبه خطاي RMESE نقشه هاي پيش بيني كار گذاشته شده است سپس مقدار خطاهاي REMSE براي هريك از روش هاي محاسبه شده علاوه بر اين سطح اب تمامي چاه ها نيز به روش هاي مختلف درون يابي شد و براي نقشه هاي ايجاد شده، Cross validation انجام صورت گرفته است نتايج نشان مي دهد كه براي درون يابي سطح آب زيرزميني، روش هايOrdinary Cokriging و Ordinary Kriging با مدل Gaussian و RBF با توابع كرنلSpline with Tension 1Kernel functions0 و Completely Regularized Spline بر ديگر روش هاي درون يابي برتري دارند و بيشتر خطاها هم در روش هاي IDW و LP وجود دارد.