امكان سنجي و ارائه بهترين گزينه به منظور تثبيت ميعانات گازي در پالايشگاه گاز

گاز طبيعي كه از مخازن گازي استحصال مي شود عمدتاً حاوي حجم قابل ملاحظه اي ميعانات گازي است. مخصوصاً زماني كه حجم برداشت گاز از مخزن زياد باشد. اين محصول به دليل داشتن ارزش حرارتي بالا از اهميت قابل توجهي براي صادرات برخوردار مي باشد. ميعانات گازي پس از جداسازي از گاز طبيعي حاوي عناصر فراري از هيدروكربنهاي سبك همچون متان، اتان و ... مي باشد كه چنانچه در شرايط محيطي مناسب قرار گيرند، مي توانند از فاز مايع جدا شده و باعث دو فازي شدن سيستم و پيوستن به فاز گازي شوند كه اين امر اثرات نامطلوبي در كيفيت محصول، نگهداري و انتقال به همراه خواهد داشت. بنابراين به منظور رسيدن به شرايط مطلوب جهت نگهداري، انتقال و فروش بايستي محصول به صورت پايدار تك فازي مايع در آيد و يا به اصطلاح تثبيت گردد. عمده‌ترين روشهايي كه براي تثبيت ميعانات گازي استفاده مي‌شوند عبارت‌اند از جداسازي براساس ايجاد شرايط تعادل فازي بين بخار و مايع (Flash Vaporization) و جداسازي بر پايه اختلاف نقطه جوش هيدروكربنها (Stabilization by Fraction).