پيش بيني خلاقيت بر اساس ويژگي هاي شخصيتي دانشجويان

هدف: پژوهش حاضر با هدف پيش بيني خلاقيت دانشجويان بر اساس ويژگي هاي شخصيتي آنان انجام شد. روش: روش پژوهش از نوع توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري شامل تمامي دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه علم و فرهنگ بود كه از بين آنها 160 نفر با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده ها پرسشنامه خلاقيت عابدي و پرسشنامه پنج عاملي شخصيت نئو استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون همبستگي پيرسون (جهت مشخص نمودن نوع ارتباط متغيرها) و تحليل رگرسيون (جهت شناسايي قدرت پيش بيني متغيرها) و آزمون t (جهت مقايسه ميانگين دو گروه دختر و پسر) استفاده شد. يافته ها: نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه از ميان ويژگي هاي شخصيتي دانشجويان، بالاترين ميانگين مربوط به مسئوليت پذيري و كمترين ميانگين مربوط به روان آزردگي بود. ضريب همبستگي بين خلاقيت با برون گرايي، انعطاف پذيري، توافق پذيري و مسئوليت پذيري مثبت بود. همچنين ضريب همبستگي بين خلاقيت با روان آزردگي منفي بود. تحليل رگرسيون نشان داد كه ويژگي شخصيتي روان آزردگي پيش بيني كننده منفي و معنادار خلاقيت در دانشجويان است. همچنين تفاوت معناداري بين دانشجويان دو جنس از لحاظ مسئوليت پذيري، انعطاف پذيري و توافق پذيري وجود ندارد. ولي ميانگين نمره روان آزردگي دختران بالاتر از پسران بود و ميانگين نمره برون گرايي پسران بالاتر از دختران بود. همچنين مقايسه ميانگين دختران و پسران در نمره كل خلاقيت از نظر آماري تفاوت معناداري نشان نداد. نتيجه گيري: بنابراين دانشجوياني كه مسئوليت پذيري بالاتري دارند و نسبت به تجارب مختلف از گشودگي و انعطاف پذيري بيشتري برخوردارند و نسبت به افراد گرمي و مردم آميزي بيشتري نشان مي دهند از قدرت خلاقيت بيشتري برخوردارند. در مقابل دانشجوياني كه علائمي از روان آزردگي مانند اضطراب، افسردگي، پرخاشگري، كمرويي و تكانشگري دارند از خلاقيت و نوآوري پايين تري برخوردارند. بايد متذكر شد كه يافته هاي به دست آمده تنها در چارچوب محدوديت هاي اين پژوهش قابل استناد هستند.