راهبري مسئولانهٔ پژوهش و نوآوري در دانشگاه‌ها

يكي از مهمترين ابعاد پژوهش و نوآوري مسئولانه ) RRI است. » مدلي جديد براي راهبري علم « ( ايجاد به طوري كه اين مدل بتواند ملاحظات مديريتي و سياستيِ ادارهٔ دانشگاه هاي ايران را نيز در نظر بگيرد. در همين راستا نقد و بررسي مدل هاي كنوني مديريت و راهبري جوامع علمي كه تركيبي از مدل هاي بوروكراتيك سلسله مراتبي، بازاري و شبكه اي هستند و در ادبيات RRI مورد بحث قرار گرفته است پژوهش و نوآوري « ضروري است. اين مقاله در پي طرح اين پرسش است كه نخست خاستگاه مفهوم چيست و دوم پياده سازي پژوهش و نوآوري مسئولانه در چارچوب كدام منطق گفتماني در » مسئولانه راهبري نظام علمي مي تواند محقق شود. همچنين خواهيم پرسيد راهبري علم در چارچوب پژوهش و نوآوري مسئولانه چه شروط عملي و مديريتي اي دارد و اين شروط را با چه تغييرات و يا تحولاتي در نظام حكمراني دانشگاه ها در ايران مي توان برآورده كرد. در همين راستا نگاهي تاريخي به الگوهاي حكمراني دانشگاه ها در ايران داشته و بررسي خواهيم كرد كه كدام الگو تفوق بيشتري در ميدان حكمراني علم در ايران داشته است. سپس مفهوم مديريت نوين دولتي ) NPM ( را در بستر تاريخ نظام راهبري دانشگاه مورد بحث قرار مي دهيم و پيشنهادهايي براي پياده سازي اين مدل در نظام دانشگاهي ارائه خواهيم كرد. مشخص ا مدعي هستيم NPM كه يك تركيب نسبت ا خلاقانه از مدل هاي راهبري سلسله مراتبي، بازاري و شبكه اي است مي تواند بخشي از اقتضائات حكمراني مسئولانه در پژوهش و نوآوري را پوشش دهد.