كليدواژه :
اصالت , جامعه , فرد , علامه طباطبايي
چكيده فارسي :
چكيده
طبق نظريه علامه طباطبايي اهميت جامعه از نظر قرآن، كمتر از اهميت فرد نيست قرآن كريم هم براي فرد اصالت قائل است و هم براي جامعه نوعي حيات در نظر مي‌گيرد. قرآن وجود اجزاء جامعه را در وجود جامعه حل شده نمي‌داند و براي فرد عينيت، شخصيت و اصالت قائل است و فرد را مسئول و مكلف به تكاليف مي‌داند از اين رو اصالت فردي است. از طرفي قرآن براي امت‌ها (جامعه)ها سرنوشت مشترك، نامه‌ي عمل مشترك، فهم و شعور، عمل، طاعت و عصيان قائل است. بديهي است كه امت اگر وجود عيني نداشته باشد سرنوشت و فهم و شعور و طاعت و عصيان معنا ندارد اين‌ها دليل است كه قرآن براي جامعه، به نوعي حيات، قائل است كه «حيات جمعي و اجتماعي» است در مقابل نظريه علامه ديدگاه اصالت فرد معتقد است فقط فردها هستند كه مي‌انديشند و عمل مي‌كنند و جامعه به‌خودي‌خود هيچ واقعيتي ندارد و چيزي جزء مجموعه افراد و اشكال ارتباطات و مناسبات ميان افراد نيست. جامعه حاصل جمع همه افراد آن است نه چيزي وراي آن و مقصود از تأثير جامعه بر فرد، چيزي جز تأثير ديگر افراد جامعه بر فرد خاص نيست. همچنين افرادي كه اصالت جامعه را قائل هستند، جامعه را واقعيتي عيني تلقّي كرده كه متمايز از افراد بوده و اراده، آثار و ويژگيهايي دارد كه در افراد وجود ندارند و تنها در اجتماع، انسان ميتواند فرديت و ماهيت اخلاقي خود را تكامل بخشد.
در اين‌كه فرد و جامعه يكديگر را تحت تأثير قرار مي‌دهند و از يكديگر متأثّر مي‌شوند، جاي شك و نيست به‌طوري‌كه نه فرد يكسره متأثّر از جامعه است و نه جامعه يكسره متأثّر از فرد، بلكه بايد از تأثير متقابل فرد و جامعه سخن گفت و تأثير جامعه در فرد، به معناي تأثير اكثريت افراد جامعه در فرد است.
واژگان كليدي: اصالت، جامعه، فرد، علامه طباطبايي.
چكيده لاتين :
Abstract
According to Allama Tabatabai s theory, the importance of society in the eye of the Qur an is not less than that of individual. To the Holy Qur an, individual is real and active player but the society too, enjoys a certain type of life. According to the Qur an, the components of society is not diluted in the existence of a society, rather the individuals have their objectivity, personality and principality. Thus, every individual can be held responsible and required to do duties, which implies a kind of individualism. On the other hand, the Quran considers common destiny for the nations and (societies), a common action letter, understanding and action, adherence and rebellion. Obviously, there is no meaning for the concepts of destiny, intelligence, and obedience and rebellion of society unless it enjoys objective existence. This is because the Quran considers a kind of life collective and social life for the society. The research method in this paper is analytic and relies on library resources.
There is no doubt that the individual and the community are influenced and interrupted by each other. Both are effective and affected. Neither the individuals are affected by society unilaterally, nor the society is affected individuals unilaterally. We have to speak of the mutual interaction between the individual and society and the impact of society means the impact of the majority of people on an individual.
Keywords: Principality, society, individual, Allama Tabatabai, the Principality of individual, the Principality of society
