كليدواژه :
سنّت , حجّيت , افعال جبلّي , علماي فريقين
چكيده فارسي :
چكيده
سنت دومين منبع تشريع در شريعت اسلامي و مهمترين منبعي است كه پس از قرآن كريم، مي تواند در جهت اسلامي ساختن علوم انساني مورد استفاده قرار گيرد. امّا اين مهم هنگامي ميسّر است كه معنا و قلمرو حجّيّت سنّت اثبات گردد.
اين نوشتار برآن است تا با روش تحليلي-كتابخانه اي و از رهگذر تتبّعات تفسيري- فقه الحديثي، آراي انديشوران فريقين درباره قلمرو حجّيت سنت را مرور كرده و ضمن نقد و ارزيابي آنها از منظر قرآن كريم و روايات معصومين عليهم السلام، حقيقت اين قلمرو را به ترسيم كشد.
از حاصل اين پژوهش مي توان دريافت از بين ديدگاه هاي سنّتي و روشنفكرانه مطرح در اين عرصه، مباني عقلي و نقلي ديدگاه هاي دالّ بر محدود انگاري قلمرو حجّيّت سنّت، به دلايل متعدّد متقن و قطعي، مخدوش و نامعتبر است. ضمن اين كه قرآن كريم و روايات معصومين (ع) با اثبات اطلاق قلمرو حجيت سنت، هيچ تفاوتي بين امور دنيوي و غير دنيوي، عادي و غير عادي و ... در اصل حجّيّت سنّت نمي گذارند.
لذا قلمرو حجّيّت سنّت، مطلق است و اين منبع ارزشمند مي تواند به عنوان منبعي متقن، در جهت اسلامي ساختن علوم انساني مورد استفاده قرار گيرد.
كليدواژگان: سنّت، حجّيت، افعال جبلّي، علماي فريقين
چكيده لاتين :
Abstract
The Sunna [the prophet Muhammad’s authentic sayings, acts and behavior] is rated as the second most important source of Islamic law and can be used for the Islamicization of the humanities after the Holy Qur an. But Sunna will serve this important purpose only when the meaning and the authority realm of the Sunna is already proven. The present paper seeks to review the opinions espoused by the thinkers of the two major Islamic sects [the Shiites and Sunnites] about the authority realm of Sunnah through the exegetical and Hadith related reflections. The author, while criticizing and evaluating them from the point of view of the Holy Qur an and traditions of the infallible Imams (AS), attempts to delineate the authority realm of Sunna clearly. The finding of the research shows that there are two important traditional and intellectual approaches available in this respect. The rational and theoretical basis of the views that limit the authority of tradition [Sunna], for several solid and definitive reasons, is invalid and distorted. Moreover, the Holy Qur an and the traditions of the infallible figures (AS), by proving the absolute validity [authority] of the tradition, make no distinction between that content of the traditions that address worldly and non-worldly affairs, ordinary and abnormal issues, and etc. Hence, the authority realm of tradition is absolute, and this valuable resource can be used as a solid source for the Islamicization of humanities.
Keywords: Tradition [Sunna], authority, inherent deeds, religious scholars of the two sects, the authority realm of Sunna
