تصميم گيري از منظر قرآن با تكيه بر آراء تفسيري علامه جوادي آملي

Decision-making from the perspective of the Qur an, based on Allama Javadi Amuli s exegetic views

چكيده «تصميم¬گيري» در ميان مباحث دانش سازمان و مديريت جايگاه بسيار مهمي دارد. دليل آن، گستردگي ادبيات آن و رواج روز افزون نظريه¬هاي تصميم¬گيري است. تصميم¬گيري از منظر قرآن با تكيه بر آراء تفسيري علامه جوادي آملي موضوع اين مقاله است. بنابراين چارچوب نظري تصميم¬گيري برگرفته از آموزه¬هاي وحياني و دانش سازمان و مديريت پشتيبان نظري مياحث مطرح شده در اين نوشتار است. كشف تصميم¬گيري از منظر قرآن با تكيه بر آراء تفسيري آيت الله جوادي ميّسر است. بررسي اين فرضيه منوط به تفسير موضوعي برون قرآني است. بدين منظور كه تصميم¬گيري از منظر قرآن با تكيه بر آراء تفسيري علامه به تصوير كشيده شود. بر اين اساس، پرسش اصلي مقاله اين است كه تصميم¬گيري به عنوان يكي از وظايف مهم مديريت در منظومه آراء قرآني علامه جوادي از چه منطق و ساختاري برخوردار است؟. جامعيت علمي علامه جوادي آملي از يك طرف، توجه به مسائل نوظهور در حوزه¬هاي مختلف از جمله سازمان و مديريت از طرف ديگر و موضع¬گيري در حيطه¬هاي متنوع مرتبط با دانش مديريت، زمينه¬ي مساعدي را براي گردآوري و تنظيم مفهوم، مباني و مدل تصميم¬گيري عقلايي در حوزه قرآن و علوم از ديدگاه ايشان فراهم كرده است. يافته¬هاي تحقيق نشان مي¬دهد كه براي تبيين مفهوم تصميم¬گيري، سه واژه عزم، همت و اراده وجود دارد كه علامه در موارد مختلف آنها را با واژه تصميم مترادف و همنشين به كار برده است و نيز در نظام انديشه¬ي تفسيري ايشان مباني و مدل تصميم¬گيري عقلايي متبلور است. كلمات كليدي: قرآن، آيت¬الله جوادي آملي، تفسير، مباني، تصميم¬گيري، تصميم¬گيري عقلايي

Abstract Decision-making is one of the most important duties of organization and it can even be termed as the beating heart of any organization. The present paper, for the first time ever, addresses decision-making theory in the light of Allameh Ayatullah Javadi Amoli’s exegetic views. The author attempts to scientifically provide the background for the effective entry of divine teachings in the context of organizational life and management processes. Moreover, to find a new critical issue for thinkers in the field of organization and management and the experts of Quranic sciences. Using the descriptive-analytical method, the author first explains the concepts and findings related to decision-making, and then uses the intra-textual exegetic method to determine what can be achieved from Allameh Javadi Amoli’s exegetic views about decision making? He then concludes that two types of decision-making, namely rational and collaborative, can be derived from the Allama s exegetic works. For in interpreting the verse 159th of chapter Al-Imran, he writes: Respect to the opinions of believers and the public participation in decision-making, will provide the background for actualization of their self-determination and knowledge of their strengths and capabilities. Keywords: Quran, collaborative decision making, rational decision, Ayatullah Javadi Amoli.