رابطه اهداف قرآن با اهداف علوم انساني

The relationship between the objectives of the Quran and that of the humanities’

چكيده هم قرآن كريم و هم علوم انساني دست ساخته بش1ر ادعاي هموار نمودن بستر سعادت بشر داشته و فلسفه وجودي خود را در رساندن بشر به نهايت سعادت و خوشبختي مي‌دانند. اما اين‌كه سعادت از نگاه اين دو؛ علم قرآني و علم بشري چيست؟. مسأله‌اي است كه نياز به بررسي نوع نگاه قرآن و علم بشري به ماهيت انسان داشته تا از اين طريق بتوان هدف اصلي آنرا خوب درك كرد. در اين راستا تحقيق به اين نتيجه رسيده است كه علم بشري ماهيت انسان را يك ماهيت مادي دانسته و راهكارهاي خود را براي سعادت بشر بر اساس يك موجود مادي و اين جهاني مورد تبيين قرار مي‌دهد؛ اين درحالي است كه قرآن انسان را يك موجود دو بعدي«مادي و روحاني» تعريف كرده و بر اين اساس هدف يا اهداف خود را براي به سعادت رساندن بشر در دو بعد مادي و روحاني«معنوي» بيان مي‌كند. نوع نگاه به ماهيت و هستي انسان اين دو علم را در هدف يا اهداف از همديگر متمايز كرده، به‌طوري كه قرآن در عين اين‌كه نيازهاي بعد مادي انسان را در نظر گرفته، حيات انسان را محدود به حيات مادي نمي‌داند بلكه حيات روحاني را فلسفه اصلي وجود مادي انسان بيان مي‌كند و بر اين اساس سعادت حقيقي انسان را در بعد معنوي او دانسته وبراي رساندن بشر به سعادت اهداف خود را در اين دو بعد مادي و معنوي بيان مي‌كند. در حالي كه نگاه بشر به ماهيت خودش او را از ارايه يك برنامه جامع در راستاي سعادت بشر باز داشته و تنها بر بعد مادي و اين جهاني انسان توجه دارد. كلمات كليدي: علوم انساني، هدف، قرآن، ، هستي‌شناسي، ، انسان‌شناسي

Abstract Both the Holy Qur an and human-made humanities claim to pave the ground for human prosperity. They consider their existential philosophy to bring humanity to the utmost success and happiness. But what constitutes the human prosperity, depends on anthropological views of the Quran and humanities. It needs to examine the view suggested by Qur an and humanities in regard with the human nature. The research concludes that humanities considers man as a material being and thus prescribes strategies that will provide their corporeal and this worldly prosperity. But the Qur an defines man as a two-dimensional material and spiritual entity, and accordingly sets its purpose or goals for the prosperity of man in two dimensions. The kind of look at the nature and existence of man distinguishes these two sciences in the goals they set for human kind. The Qur an, while considering the needs of the material dimension of man, does not limit human life to its material life, but maintains that the main philosophy of human existence is their spiritual life. Accordingly, to the Quran, the true happiness of man lies in his spiritual dimension, which can be gained in seeking proximity to Allah. Fulfilling other objectives is bound to meeting the main objective. But a materialistic look at human, by its very nature, has prevented him from presenting a comprehensive plan for human well-being, and only focuses on the material dimension and this world only. Keywords: The relationship between the purposes of the Qur an, the objectives of humanities, Proximity to Allah