نقش منطقه آزاد تجاري چابهار در كريدور شمال - جنوب

مناطق آزاد (Free Zones) در دنیا به عنوان پنجره ای برای همگامی و هم پیوندی اقتصادی كشورها با اقتصاد جهانی، ایجاد رشد و تحول در صادرات و بهره مند شدن از سرمایه های داخلی و خارجی جهت دستیابی به اهداف توسعه اقتصادی، ایجاد و افزایش اشتغال و انتقال تكنولوژی ایجاد شده اند. موقعیت جغرافیایی چابهار از نظر ارتباط با آبهای آزاد بین المللی در سرتاسر مرز جنوبی از یك طرف و همسایگی با كشورهای پاكستان و افغانستان و ۵ كشور آسیای مركزی از طریق تركمنستان در محدوده های شرقی و شمالی آن بسیار پر اهمیت است. در این میان، كریدور شمال - جنوب یكی از مسیرهای مهم ترانزیتی در اسیای میانه است و كشورهای در مسیر این كریدور هر یك با تشكیل اتحادیه و انعقاد قراردادهای همكاری در رقابتی همه جانبه به توسعه و تجهیز بنادر، جاده ها، ترمینال و مسیرهای ریلی خود می پردازند و نیازهای ارتباطی این كشورها كه غیر از پاكستان همگی در خشكی محصور هستند، بر اهمیت و تأكید بر استراتژی توسعهٔ مبتنی بر ترانزیت كالا در محور شرق می افزاید. روش تحقیق در این مطالعه از نوع توصیفی - تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات، بصورت كتابخانه ای (اسنادی) و میدانی می باشد و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، یافته های جمع آوری شده را بررسی و ویژگی ها و صفات آن را مطالعه و ارتباط بین متغیر ها را بر اساس استدلال های منطقی بررسی و اثبات می كند. یافته های تحقیق نشان می دهد كه اتصال منطقه چابهار به عنوان منطقه ای استراتژیك در مبادله كالا به شرق كشور و همسایه های شرقی و اسیای میانه نقش مهمی ایفاد خواهد كرد و نقش مهمی در فعال شدن كریدور شمال - جنوب و همچنین شرق - غرب خواهد داشت و ارتقای قابلیت های ترانزیتی و توسعهٔ این قابلیت ها تا سطح استانداردهای بین المللی را به عنوان راهكاری اساسی برای دستیابی به تعادل های ملی و منطقه ای لازم می سازد.