بررسي تطبيقي رابطه ي فرهنگ و سياست در روابط بين الملل و سياست خارجي دولت اسلامي

فرهنگ از مهم‌ترين مؤلفه هاي تأثيرگذار بر سياست در روابط بين‌الملل مي باشد زيرا فرهنگ در درون خود داراي ارزش‌ها و هنجارهايي است كه مبناي هويت يك جامعه را شكل مي دهد. بدين‌جهت سياست خارجي هر كشور در سطح بين‌الملل نيز نوعي عمل هويت‌يابي است كه از عرصه ي فرهنگي آن جامعه نشئت مي‌گيرد. اسلام به‌عنوان دين توحيدي و جهاني، براي پيشبرد اهداف و گسترش اسلام در جهان به عناصر فرهنگ توجه خاصي نموده است. اين نوشتار با روش اسنادي به دنبال واكاوي رابطه فرهنگ باسياست در عرصه ي بين‌الملل و سياست خارجي دولت اسلامي است؛ يافته‌هاي اين تحقيق نشان مي‌دهد كه به صورت كلي سه ديدگاه كلان درباره رابطه فرهنگ و سياست وجود دارد. در بحث سياست خارجي دو ديدگاه خوش‌بينانه و بدبينانه ابزاري به مقوله فرهنگ وجود دارد يكي فرهنگ را در سياست خارجي عامل سوءاستفاده قدرت ها و ديگري عامل صلح و امنيت جهاني مي داند؛ اما ازنظر اسلامي فرهنگ فراتر از ابزار مي باشد بلكه فرهنگ در روابط بين‌الملل و سياست خارجي دولت ها نقش زيربنايي داشته و در اصلاح و پيشرفت جامعه ي جهاني كاركرد متفاوتي دارد.