بررسي ميزان روحيه كارآفريني دختران تحصيل كرده روستايي شهرستان ديواندره جهت تغيير محتوا در مقاطع پايه تحصيلي

زنان به عنوان نيمي از جمعيت جهان، دوسوم نيروي كار جهان را تشكيل مي‏دهند، اما از كل درآمدهاي جهان فقط از يك صدم دارايي‏هاي آن برخوردارند بنابراين، جهت رفع تمام محدوديت كه براي زنان و دختران روستايي وجود دارد اقدام به كسب و كارهاي خصوصي توسط آنان مي‏تواند گره‏گشاي بسياري از مشكلات آنان باشد. لذا اين تحقيق به منظور بررسي ميزان روحيه كارآفريني دختران روستايي انجام شد. جامعه آماري تحقيق شامل كليه‏ي دانش آموزان دبيرستان شبانه‏روزي دخترانه شهرستان ديواندره (استان كردستان) بود (N=180). تعداد 110 نفر از آن‏ها به روش نمونه‏گيري تصادفي طبقه‏اي با انتساب متناسب براي مطالعه انتخاب شدند. ابزار اصلي تحقيق پرسشنامه‏اي بود كه روايي آن توسط پانل متخصصان و پايايي آن توسط ضريب آلفاي كرونباخ تاييد شد (α 0.7). تجزيه و تحليل داده‏ها به‏وسيله نرم‏افزار SPSS انجام شد. نتايج تحقيق نشان داد كه دختران روستايي از ميزان روحيه كارآفريني بالايي برخوردار نبودند. علاوه بر اين نتايج ضريب همبستگي نشان داد كه بين ميزان روحيه كارآفريني و علاقه به كسب و كار در بخش خصوصي، نياز به برگزاري دوره‏هاي آموزش كارآفريني در دبيرستان، استفاده از رسانه‏هاي ارتباطي و تاثير دروس دروس كارآفريني رابطه مثبت و معني‏داري از لحاظ آماري وجود دارد. همچنين نتايج رگرسيون نشان داد كه سه متغير علاقه به كسب و كار در بخش خصوصي، نياز به برگزاري دوره‏هاي آموزش كارآفريني در دبيرستان و تأثير دروس كارآفريني قادرند 7/48 درصد از واريانس متغير وابسته تحقيق (روحيه كارآفريني) را تبيين كنند.