انتخاب و مقيد‌سازي مدل‌هاي مختلف انرژي تاريك هولوگرافيك

در اين مقاله، سه مدل متداول انرژي تاريك هولوگرافيك با طول قطع‌هاي افق رويداد آينده، مقياس ريچي و مقياس گراندا-اليورا معرفي مي‌شوند و تطابق آنها با داده‌هاي رصدي پس‌زمينه و رشد ساختار‌هاي كيهاني مورد بررسي قرار مي‌گيرد. با استفاده از روش بهينه‌سازي استاندارد مونت كارلوي زنجيره ماركوف و با كمينه‌سازي مجموع مربعات خطا نسبت به داده‌هاي رصدي، پارامتر‌هاي آزاد اين مدل‌ها را مقيد مي‌كنيم. بررسي معيار‌هاي آماري آكائيك و بيزين نشان مي‌دهد بر خلاف مدل انرژي تاريك هولوگرافيك با طول قطع افق رويداد آينده، از آنجايي كه مدل‌هاي انرژي تاريك هولوگرافيك با طول قطع‌هاي مقياس ريچي و مقياس گراندا-اوليورا، در زمان‌هاي ابتدايي عالم چگالي ناچيزي براي انرژي تاريك پيش بيني ميكنند، با داده‌هاي رصدي تطابق ندارند.