يك روش برنامه ريزي فازي جهت كاهش توان مصرفي مدارات ديجيتال مبتني بر اندازه گذاري گيت آگاه از تغييرات ساخت

در سال‌هاي اخير با پيشرفت تكنولوژي و رسيدن به اندازه نانومتر در ساخت مدار هاي ديجيتال، با چالش جديدي به نام پديده تغييرات ساخت مواجه شده‌ايم. تغييرات ساخت تأثير مستقيمي بر پارامتر هاي مدار هاي ديجيتال دارد؛ لذا پديده تغييرات ساخت بايد در زمان طراحي در نظر گرفته شود. از آنجا كه تغييرات ساخت غير قابل پيش‌بيني و غيرقطعي مي‌باشند، مي‌توان اين تغييرات را با اعداد فازي كه داراي ساختاري غير قطعي مي‌باشند، مدل كرد. در اين مقاله يك روش جديد جهت اندازه گذاري گيت هاي منطقي به منظور كاهش توان مصرفي با توجه به محدوديت هاي زماني ارائه شده است. از آن رو كه پديده تغييرات ساخت در هدف و محدوديت هاي مسئله تاثير گذار است و آن ها را دچار عدم قطعيت مي كند، مسئله اندازه‌گذاري گيت به يك مسئله برنامه‌ريزي فازي تبديل مي گردد. يك الگوريتم جديد براي اندازه‌گذاري گيت هاي منطقي كه از بهينه‌سازي خطي فازي استفاده مي‌كند، ارائه شده است. روش معرفي شده با استفاده از اميد رياضي و تبديل ملين، برنامه‌ريزي خطي فازي را به برنامه‌ريزي خطي غير فازي تبديل كرده و سپس معادلات حاصل را با الگوريتم هاي متداول بهينه سازي خطي، حل مي‌كند. مزيت روش ارائه شده در استفاده از اميد رياضي مي باشد؛ چرا كه اميد رياضي به نقاط مركزي مقادير مورد نظر تغييرات ساخت اهميت بيشتري نسبت به نقاط دورتر مي دهد و اين بهترين حالت ممكن مي باشد. روش فازي پيشنهاد شده بر روي مدارات محك ISCAS89 آزمايش شده است و نتايج شبيه‌سازي نشان مي‌دهد كه توان مصرفي در روش پيشنهاد شده در حالت ميانگين، 11.99% در مقايسه با روش هاي مشابه كاهش يافته است.