ارائه مدلي به منظور بررسي نقش سرمايه اجتماعي بر روي مديريت دانش و نوآوري دانشگاهي (مورد مطالعه: كاركنان دانشگاه‌هاي شهرستان سيرجان)

امروزه موفقيت محصولات و سازمان‌ها براساس دانش و نوآوري قرار دارد و موفق‌ترين سازمان‌ها آن‌هايي هستند كه از اين دارائي در كنار سرمايه اجتماعي به بهترين نحو استفاده مي‌كنند. از ديدگاه استراتژيك، دانش و نوآوري سازماني به منظور خلق و افزايش ارزش سازماني استفاده مي‌شود و موفقيت يك سازمان به توانايي‌اش در مديريت سرمايه اجتماعي است. هدف از اين پژوهش بررسي نقش سرمايه اجتماعي در مديريت دانش و نوآوري دانشگاهي است. اين پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ روش، كمي است. جامعه آماري پژوهش كاركنان دانشگاه‌هاي شهر سيرجان است كه از اين جامعه 100 نفر بر اساس جدول كرجسي و مورگان براي پر كردن يك پرسشنامه انتخاب شده‌اند. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SmartPLS3 استفاده شده است. براي بررسي پايايي و فرضيات تحقيق از ضرايب مسير و T-value و براي روايي پرسشنامه، از ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه بين سرمايه اجتماعي و مديريت دانش رابطه معنادار و قوي وجود دارد. ولي بين سرمايه اجتماعي و نوآوري رابطه معني‌دار و متوسطي وجود دارد.