آنومي نهادي خانواده به مثابه مانعي براي الگوي توسعه و پيشرفت

مقاله حاضر به بررسي وضعيت آنوميك خانواده در جامعه ايراني معاصر و پيامدهاي آن به عنوان مانعي براي الگوي توسعه و پيشرفت مي‌پردازد. روش تحقيق، كتابخانه­اي و تحليل ثانويه مي‌باشد. رويكرد نظري تحقيق، نظريه­هاي كاركردي-ساختي و آنومي نهادي مسنر و روزنفلد مي‌باشد. بر اساس اين نظريه هرگونه تغييرات سريع در ساختار جامعه مي‌تواند نهادهاي اجتماعي مانند خانواده را در بعد ساختار و در بعد كاركردي با چالش مواجه سازد. نظريه آنومي نهادي معتقد است بايستي بين نهادهاي جامعه تعادل قدرت وجود داشته باشد و در غير اين صورت غلبه يك نهاد بر ساير نهادها مي‌تواند منجر به وضعيت آنوميك نهادهاي جامعه از جمله خانواده شود. اين مقاله نشان مي‌دهد كه خانواده در جامعه ايران در بستر وضعيت جهاني­شدن، با مسائل عديده­اي مواجه است كه از نمودهاي آن مي‌تواند به بروز پديده طلاق، تأخير در سن ازدواج، تعارضات و بي­وفايي زوجين، خشونت زوجين و... برشمرد. بر اساس نتايج، اين مقاله، خانواده با وضعيت آنومي مواجه است و اين نهاد اثرگذار امروزه توسط نهاد اقتصادي و همچنين توسط فضاي مجازي (اينترنت، ماهواره، شبكه­هاي اجتماعي و ... تضعيف شده است و در حال حاضر نمي‌تواند كاركرد اثرگذار خود را به خوبي ايفا كند. اين وضعيت نشان مي‌دهد كه خانواده به عنوان مهم‌ترين نهاد جامعه پذيري، اگر از وضعيت آنوميك برخوردار باشد مي‌تواند به عنوان مانعي براي الگوي پيشرفت و توسعه ايراني-اسلامي تلقي شود.