بررسي دلالت‌هاي جهاني شدن فرهنگي در پيش‌نويس اوليه الگوي اجمالي پيشرفت (الگوي پايه) با تأكيد بر سياست‌گذاري فرهنگي در عرصه فراملي

اين مقاله به دنبال بررسي پيش نويس اوليه الگوي اجمالي پيشرفت (الگوي پايه) بر اساس دلالت هاي جهاني شدن فرهنگي و در نتيجه شناسايي ميزان توجه به الزامات سياست گذاري فرهنگي در عرصه فراملي در اين الگو است. اين مطالعه به شيوه نظري انجام گرفته و در آن پس از مرور مباني نظري جهاني شدن فرهنگي، سياست-گذاري فرهنگي، ديپلماسي فرهنگي و اسلام سياسي در عصر جهاني شدن، به مرور مطالعات تجربي پرداخته شده است. ابتدا خلاصه كوتاهي از پيش نويس اوليه الگوي اجمالي پيشرفت (الگوي پايه) ارائه شده، سپس بر اساس دلالت هاي جهاني شدن فرهنگي، سياست گذاري فرهنگي در عرصه فراملي و ديپلماسي فرهنگي به بررسي نقاط قدرت و ضعف الگو پرداخته شده است. بر اساس دلالت هاي مذكور مي توان گفت كه در اين الگو توجه چشمگيري به فرايندهاي جهاني شدن فرهنگي نشده و به همين خاطر سياست گذاري فرهنگي به ويژه در عرصه فراملي حلقه مفقوده آن است. با توجه به ظرفيت هاي جهاني فرهنگ اسلامي-ايراني پيشنهاد نويسندگان بر اين است كه به منظور تسريع فرايندهاي پيشرفت كشور لازم است به حضور فرهنگ اسلامي-ايراني در عرصه جهاني در قالب سياست گذاري هاي فرهنگي فراملي توجه شود. چنين توجهي مي تواند به افزايش قدرت نرم كشور در سطح ديپلماسي فرهنگي منجر شود و پايداري، تداوم و گسترش فرهنگ اسلامي-ايراني را در صحنه جهاني در بر داشته باشد.