تعميق دين‌داري، اخلاق، معنويت و فرهنگ اسلامي

در آغاز بايد ذكر كرد كه اديان الهي، به ويژه اسلام به مثابه‌ بهارِ معنوي هستند و همچنان كه، بهار طبيعي در عالم امكان همه‌ي استعدادات نهاني را آشكار مي‌كند و تمام اسرار و رموز مودعه در دل خاك را نمايان مي‌سازند، اديان الهي هم، در حقيقت چنين رسالتي دارند، بنابراين درگام نخست، بايد روشن شود كه سيستمِ تعميقِ دين­داري، اخلاق، معنويت و فرهنگِ ديني جهاني انساني و بالاتر از همه، فرهنگِ اسلامي از نظر فردي، اجتماعي، براي عالم انساني چه مي‌خواهد؟ اين مقاله بر اساسِ متودولوژي (ريكب) از بين سايت‌هاي معتبر ديني، تهيه گرديده است؛ نيز، اين مقاله، كمال عالم وجود را جهت برقراري الگوي پيشرفت تمدن و فرهنگ حقيقي ديني و اسلامي، مورد تجزيه و تحليل قرار مي‌دهد. و تأكيد مي‌كند كه «خداوند» براي عالم انساني چه مي‌خواهد؟ يافتارها آن است كه كلِ وجود، به كمال خود، فائز شود، يعني‌درحين ظهور بهارِ معنوي، كل اشياء در عالم، حاملِ فيوضات و استعدادات لاتحصي شده و خواهند شد، سر ظهور مظاهر الهي(پيامبران) چنانچه خود به الحان‌گوناگون بيان كرده‌اند، اين است كه اگر ذره استعدادي در دل سنگيني در خلف ابحر بسته، نهفته باشد آن را نمودار و شكفته مي‌نمايند. نتيجه‌گيري اين مقاله، تبيين مي‌كند كه خداوند براي ظهور «جواهر معاني» از معادن انساني در هر عصري رسولي فرستاده است، تا او را ضمن آشنا ساختن به حقيقت وجودي خود، راه‌هاي پيمودن در اين مسير را هم، هموار سازد، جهت طي طريق و تعميق پيام الهي در انسان در فرهنگ اسلامي، نيازمند نهادينه‌سازي و به عبارتي؛ به عادت درآوردن موضوعات در جامعه خواهد بود.