لزوم نظريه‌بنيان بودن شبكه مفاهيم عدالت در افق و تدابير الگوي پايه

«مباني»، «آرمان ها»، «رسالت [ملت و جمهوري اسلامي ايران]»، «افق» و «تدابير» از بخش‏هاي اصلي و تشكيل‏دهنده «پيش‏نويس اوليه الگوي پايه اسلامي-ايراني پيشرفت» است. منظور از «مباني»، زيرساخت‏هاي نظري و بنيادين نظريه پيشرفت الگوست كه رابطه آن با موارد بعدي، موجه‏ساز و دفع اغيار است. منظور از «آرمان-ها»، مبنايي‏ترين ارزش‏هاي فرازماني، فرامكاني و جهت‏دهنده پيشرفت است. مراد از «رسالت»، تعهد آگاهانه و عقلاني ملت ايران و مسئولان نظام جمهوري اسلامي ايران به حركت در جهت آرمان ها و به‌منظور تحقق افق الگوي اسلامي-ايراني پيشرفت است. منظور از «افق»، اهداف مطلوب و قابل تحقق ملت ايران است؛ اهدافي كه پنجاه سال پس از آغاز اجراي الگوي اسلامي-ايراني پيشرفت، تحقق خواهند يافت و منظور از تدابير، مجموعه [تدابير و] راهكارهاي حاكميتي و نخبگاني لازم است كه براي رفعِ اهم موانع و مسائل مخلِ شتاب‏گيري پيشرفت كشور مطرح مي‏شوند. آن¬چه در اين مقاله بر آنيم تا بدان بپردازيم رصد جايگاه عدالت در دو بخش افق و تدابير است. به نظر مي‏رسد هر يك از گزاره‏هاي مطرح در «الگوي پايه اسلامي-ايراني پيشرفت»، چه آنكه بخواهد در قالب گزاره‏هاي افق طرح شود و يا در قالب گزاره‏هاي تدابير، بايد متكي به يك منطق، چارچوب و يا روش خاص باشد. به‌عبارت‌ديگر مفاهيم نظري مصرح و مستتر در اين گزاره‏ها، انسجام و استلزامات منطقي حاكم بين خود را بايد از اين منطق و روش خاص دريافت كنند. حال اگر ادعا نكنيم كه تنها نظريه مورد نياز، همان نظريه عدالت الگوست كه به‌مثابه يك نظريه ايده‏آل به تبيين و نظم‏بخشي روابط بايسته بين اين مفاهيم مي‏پردازد اما به قطع يكي از نظريات لازم براي تهيه اين الگو، نظريه عدالت است. حال بايد ديد آيا توجه به نظريه عدالت و به طور خاص نظريه عدالت اقتصادي، آنچنان كه بايد مورد توجه قرار گرفته است يا خير؟