جايگاه كارآفريني در توسعه پايدار سكونت‌گاه‌هاي روستايي

كارآفريني راهكاري جديد در نظريه هاي توسعه براي توانمندسازي و ظرفيت سازي در مناطق روستايي جهت دستيابي به توسعه پايدار است، كه مي تواند زمينه فعاليت و تنوع بخشي به درآمد روستاييان و توسعه يافتگي مناطق روستايي را ممكن سازد. تاكنون راهبردهاي متفاوتي در دوره هاي مختلف براي توسعه ي روستايي مطرح شده است. با توجه به تجارب جهاني و شرايط كنوني حاكم بر كشورمان، نيازمند به كارگيري راهبرد جديدي براي توسعه ي روستاهاي كشور هستيم كه در اين مورد مي توان به راهبرد توسعه ي كارآفريني در مناطق روستايي اشاره كرد. يكي از عوامل مؤثر در توسعۀ روستايي، كارآفريني است؛ زيرا، كارآفريني مي تواند با خلق فرصت هاي جديد اشتغال و درآمد، نقش مؤثري در بهبود وضع اقتصادي و معيشتي روستاها داشته باشد. به همين دليل، سنجش ميزان كارآفريني روستاييان و تلاش براي توسعه و تقويت كارآفريني در فرايند توسعۀ روستايي، از طريق فراهم كردن زمينه-هاي اوليۀ آن، از اهميت ويژه اي برخورداراست. هدف از اين تحقيق بررسي جايگاه و اهميت كارآفريني در توسعه پايدار نواحي روستايي است. به همين منظور در اين پژوهش سعي گرديده با استفاده از روش اسنادي اطلاعات مورد نياز تحقيق جمع-آوري و سپس با شيوه توصيفي- تحليلي اطلاعات مورد بررسي و جمع بندي قرار بگيرد و در نهايت پيشنهاداتي در جهت توسعه كارآفريني در مناطق روستايي ارائه گردد.