تطبيق، اصلاح و توسعه مفهوم نظام نوآوري مبتني بر نگرش و تفكر اسلامي؛ با تأكيد بر معرفت و اقتصاد اسلامي با رويكرد پيشرفت و عدالت

هدف از نگارش مقالۀ حاضر، تطبيق و توسعۀ مفهوم نظام نوآوري، مبتني بر تفكرات و چارچوب فكري اسلامي مي باشد تا بر اين اساس اين مفهوم كه بر مبناي ايدئولوژي ناقص و تاريك غرب شكل گرفته، گسترش مفهومي يابد. ذكر اين نكته ضروري است كه در اين نوشتار، به صورت مستقيم و يا غيرمستقيم از آيات و روايات و نظرات صاحبنظران وانديشمندان بزرگ ديني معاصر همچون علامه طباطبايي، شهيد مطهري، مقام معظم رهبري (دام‌ظله)، آيتالله مصباح يزدي، آيتالله جوادي آملي، علامه محمد تقي جعفري، شهيد صدر و ديگر انديشمندان و صاحبنظران ديني، بهره برده شده است. آنچه به عنوان نتيجه مطالعات مذكور مي توان از آن ياد كرد اين است كه مفهوم نظام نوآوري در غرب به مفهوم تبديل دانش (با تعاريف پوزيتيويستي) به ثروت و قدرت، محدود مي شود؛ اما در نگرش اسلامي، دانش به مفهوم واقعيات ساختار يافته براي بيان يك موقعيت يا شرايط خاص، حقايق و اعتقادات، مفاهيم و دانستن چگونگي كه با «حس و ادله تجربي»، «عقل و براهين عقلي» و«نقل و شواهد روايي متكي به عقل» و همچنين «كشف و شهود» و «شناخت وحياني» حاصل مي شود و نظام نوآوري در چنين چارچوبي به معناي تبديل دانش با مفهوم كامل آن مبتني بر نگرش اسلامي يعني معرفت، فرهنگ و معرفت منسجم اسلامي و تبديل آن به اقتصادي تعالي بخش در چارچوب عدالت، معنويت و اخلاق را دنبال مي‌كند و در نهايت به دنبال كمال آفريني براي انسان است و به جهان مادي و ثروت مادي، محدود نمي گردد.