برند مشاركتي: استراتژي ورود به بازارهاي جهاني

استفاده از محصولات با برند مشاركتي به عنوان يكي از ابعاد مديريت برند اخيراً توجه زيادي را از سوي مديران و محققين به خود جلب كرده است. برند مشاركتي، يا همايند دو يا چند برند يا اسم مستقل در جهت پشتيباني از يك محصول جديد يا خدمت، به عنوان يك راهكار مشروع و قانوني براي توسعه برند به ويژه براي بنا نهادن يا حفظ مزيت¬¬¬هاي رقابتي ظهور كرده است. برند مشاركتي بيانگر استراتژي همكاري بلندمدت است كه يك محصول توسط دو برند نام گذاري مي¬شود. اگرچه برند مشاركتي براي صنايع كوچك و متوسط نيز مفيد است ليكن بيشتر در حوزه كسب و كارهاي بزرگ استفاده مي¬شود. در دنياي رقابتي امروزي، يكي از الزامات ورود به بازارهاي جهاني داشتن برند شناخته شده مي¬باشد. و از آنجايي كه قريب به اتفاق برندهاي داخلي، در بازارهاي جهاني شناخته شده نيستند، بنابراين استراتژي ايجاد برند مشاركتي با مشاركت برندهاي معتبر بين¬المللي مي¬تواند يك استراتژي موفق براي ورود به بازارهاي جهاني توسط برندهاي داخلي مورد استفاده قرار گيرد. هدف اين مقاله بررسي و مقايسه يافته-هاي مطالعات تجربي در حيطه برند مشاركتي مي¬باشد. بررسي تعاريف مختلف ارائه شده، تمايز استراتژي برند مشاركتي از ساير استراتژي¬هاي برندينگ و تاثير برند مشاركتي بر روي توسعه صادرات كشور بعنوان يافته¬ها و نتايج تحقيق ارايه شده است.