بررسي تأثير مديريت دانش بر توسعه منابع انساني با نقش ميانجي خودكارآمدي در دانشگاه زنجان

امروزه سازمان ها در محيطي پيچيده، متغير و پويا فعاليت مي كنند كه براي بقا و تحول در شرايط رقابتي و محيط متلاطم نيازمند وجود افراد توسعه يافته مي باشند و مزيت رقابتي آن ها در گرو سرمايه انساني به ويژه دانش، كارآمدي و قابليت هاي آن ها مي باشد. بر اين اساس پژوهش حاضر به بررسي تاثير مديريت دانش بر توسعه منابع انساني با نقش ميانجي خودكارآمدي بين كارمندان دانشگاه زنجان مي پردازد. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي، براساس شيوه گردآوري توصيفي و از نوع همبستگي مي باشد. براي تجزيه و تحليل اطلاعات جمع آوري شده از نرم افزار spss نسخه 24 و pls نسخه2 استفاده شد. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه بين مديريت دانش و توسعه منابع انساني رابطه مثبت معناداري وجود دارد و خودكارآمدي نقش ميانجي جزئي را ايفا مي نمايد.