ارزيابي روش هاي تخمين تبخير و تعرق در حوضه ي آبريز درياي خزر بر مبناي داده هاي دما و باران

تبخير و تعرق از مهم‌ترين اجزاء چرخه هيدرولوژيكي است كه تخمين درست آن در طراحي و مديريت سيستم هاي آبياري، مطالعات منابع آب و محاسبات نياز آبي گياه از اهميت زيادي برخوردار است. هدف اصلي اين تحقيق تخمين تبخير و تعرق در حوضه آبريز درياي خزر با استفاده از داده هاي دما و باران مي باشد. مقادير تبخير و تعرق در هر ايستگاه و كليه ماه هاي سال از روش هاي اصلاح معادله اوليه هارگريوز، معادله وابسته به بارندگي، رگرسيون چند متغيره دما- باران و رگرسيون چند متغيره دما محاسبه گرديد و نتايج با روش استاندارد پنمن-مانتيث مقايسه شد براي ارزيابي دقت و سنجش صحت نتايج به دست آمده و براي سنجش اعتبار و درستي مدل‌ها از RMSE استفاده گرديد. نتايج نشان مي دهد كه مي توان با حداقل اطلاعات از شرايط هواشناسي منطقه (دما و باران) با دقت خوبي تبخير و تعرق را برآورد نمود اما در اقليم هاي مختلف روش هاي متفاوتي به عنوان مناسب ترين روش جهت تخمين تبخير و تعرق مي باشد و مناسب بودن يك روش در يك اقليم دليلي بر مناسب بودن آن روش در اقليم ديگر نيست. اين تحقيق در نهايت روش اصلاح معادله هارگريوز در اقليم كرانه اي خزري و روش رگرسيون چند متغيره وابسته به دما در اقليم ناحيه اي پسكرانه اي خزري توانايي بيشتري نسبت به ساير روش ها در تخمين تبخير و تعرق دارد.