اثر محدوديت كالري بر حافظه ‌و يادگيري ‌اجتنابي در رت‌هايي با كبدچرب

يادگيري پديده اي روان شناختي و رفتاري است . حافظه ويژگي از مغز مهره داران عالي است. كبد اندام اصلي مسئول تنظيم بسياري از پارامترهاي بيوشيميايي بدن است. براي مثال، تجمع چربي و اختلال در متابوليسم ليپوپروتئين ها منجر به بروز كبد چرب مي گردد كه بر عملكرد كل بدن از جمله قلب و كليه اثر مي گذارد. تحقيقات نشان مي دهد كه كاهش اخذ كالري باعث افزايش طول عمر در موجودات زنده مي شود. با توجه به اثرات مخرب كبد چرب برسيستم عصبي و همچنين اثرات سودمند محدوديت كالري، در پژوهش حاضر نقش محدوديت كالري در رت هاي نرمال و تحت رژيم غذايي پرچرب ( جهت ايجاد بيماري كبد چرب) برروي حافظه و يادگيري مورد بررسي قرار گرفت. حيوانات مورد استفاده ، موش هاي صحرايي نر بالغ نژاد Wistar با وزن 20±200 بودند كه به 5 گروه تجربي و كنترل تقسيم شدند هرگروه شامل 10 حيوان بوده است. از هر گروه آزمون حافظه و يادگيري اجتنابي غيرفعال با دستگاه شاتل باكس انجام شد و آنزيم هاي شاخص كبد ( ALT و AST) جهت تاييد ايجاد كبد چرب، مورد سنجش قرار گرفت.در نهايت در گروه محدوديت كالري و كبد چرب همراه با محدوديت كالري، حافظه و يادگيري افزايش معني داري نسبت به گروه كنترل و كبد چرب نشان دادند. در واقع رژيم غذايي و كاهش اخذ كالري مي تواند عاملي براي شروع روند بهبود حافظه و يادگيري مختل شده توسط كبد چرب در موش صحرايي باشد و يا در پيشگيري از اختلال حافظه مناسب باشد.