بررسي كارايي مدل AWBM با استفاده از الگوريتم ژنتيك و الگوريتم تكامل رقابتي جوامع در شبيه سازي فرآيند بارش- رواناب (مطالعه موردي: زير حوضه آبخيز قره سو)

با توجه به اهميت مهار آب هاي سطحي به ويژه در ايران كه مسئله كمبود آب در پهنه وسيعي از كشور وجود دارد نياز به شناسايي و مدل كردن واكنش حوضه به بارش به منظور برنامه ريزي بلند مدت از پتانسيل هاي حوضه به شدت احساس مي شود. در اين مطالعه براي شبيه سازي فرآيند بارش- رواناب از مدل AWBM تحت روش بهينه¬سازي الگوريتم ژنتيك و الگوريتم تكامل رقابتي جوامع در زير حوضه قره سو واقع در شمال غربي حوضه كرخه استفاده شده است. بدين منظور از داده هاي بارندگي، تبخير تعرق پتانسيل و رواناب ايستگاه هيدرومتري قره سو بهره گرفته شد. براي مقايسه نتايج آماره هاي ريشه متوسط خطـاي مربعـات (RMSE) و ضريب كارايي ناش (NSE) مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه هر دو روش بهينه سازي در اين حوضه داراي معيارهاي ارزيابي قابل قبولي مي باشند اما روش الگوريتم ژنتيك با ، ضريب ناش- ساتكليف 67/0 و ميزان خطاي 75/8 در مرحله صحت سنجي جواب بهتري را حاصل نمود. همچنين مشاهده شد كه اين الگوريتم در شبيه سازي مقادير كمينه بهتر از مقادير بيشينه عمل مي كند.