بررسي ضريب انتقال سرب، كادميوم،‌مس، آهن و روي از خاك به گياه فلفل دلمه اي تحت آبياري با پساب شهري

افزايش روز افزون جمعيت همگام با معضل بحران جهاني منابع آب شيرين، استفاده از منابع آب نامتعارف در بخش كشاورزي، به عنوان بزرگترين مصرف كننده ي آب شيرين، به ويژه در مناطق خشك و نيمه خشك را ضروري مي سازد. بدين منظور اين پژوهش با هدف بررسي ضريب انتقال برخي فلزات سنگين از خاك به گياه فلفل دلمه اي تحت آبياري با پساب شهري با آزمايشي در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با 6 تيمار به ترتيب شامل آبياري با100درصد پساب(T1)، 75درصد پساب+25% آب چاه (T2)، 50درصد پساب+50درصد آب چاه(T3)، ، 25درصد آب چاه+75درصد پساب (T4)، 100درصد آب چاه(T5) و 100درصد آب چاه با كود شيمايي(T6) و در سه تكرار در سال زراعي 1393 در گلخانه‌ي تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه لرستان اجرا گرديد. نتايج نشان داد كه اثر تيمارهاي آبياري بر ضريب انتقال فلزات سنگين از خاك به اندام هوايي و ميوه فلفل دلمه اي (به جزء آهن و روي) در سطح 1 درصد فاقد تفاوت معني داري مي باشد. بيشترين و كمترين ضريب انتقال فلزات سنگين به ترتيب در تيمارهاي T1و T5مشاهده گرديد. ضريب انتقال كادميوم(15/1) در ميوه بيشتر از اندام هوايي بود. ضريب انتقال در سرب(89/2)، مس(4/0)، آهن(04/18) و روي(21/127) در اندام هوايي بيشتر از ميوه مشاهده گرديد.