بررسي طرح احياء و تعادل بخشي منابع آب زيرزميني ((مطالعه موردي: دشت پايلوت ممنوعه بحراني نيشابور ))

فشار ناشي از نيازهاي روزافزون آب از يك طرف و محدوديت منابع موجود از طرف ديگر مسوولين رده بالاي كشور ايران را وادار به اعمال مديريت علمي و عملي در منابع آب زيرزميني كرده است . اكثر دشتها در كشور بحراني است و اين بحران در حال تشديد مي باشد. لذا اجراي طرح احيا و تعادل بخشي دشتهاكه يكي از مصوبات شوراي عالي آب است بعنوان راهكار برون رفت از بحران به تمامي شركتهاي آب منطقهاي كشور اعلام شده است، اما اين طرح با چالشها و مشكلاتي روبهرو است كه موجب عدم رسيدن به هدف فوق خواهد شد. در اين مقاله به بررسي وضعيت اين طرح در دشت ممنوعه بحراني نيشابور بعنوان يكي از دشتهاي پايلوت اين طرح در استان خراسان رضوي پرداخته ميشود و براساس داده ها و آمار موجود چهار سناريو احياي آبخوان نتيجهگيري شده است.