تحليل ريسك اثر تغيير‌اقليم بر عملكرد گندم ديم در چارچوب ارزيابي ريسك منطقه‌اي

تغيير‌اقليم و تاثير آن بر كشاورزي از دغدغه‌هاي جوامع بشري مي‌باشد. موضوع مهم در پيش‌بيني اثرات تغيير‌اقليم بحث عدم‌قطعيت اين پديده است. در اين تحقيق به‌منظور در نظر گرفتن عدم‌قطعيت تغيير‌اقليم بر عملكرد گندم ديم در شهرستان مهاباد، از چارچوب‌ ارزيابي ريسك منطقه‌اي استفاده شده است. در اين مطالعه سال 1981 تا 2010 به عنوان دوره مبنا و سال 2015 تا 2045 به عنوان دوره پيش‌بيني در نظر گرفته شده است. اطلاعات ريز مقياس شده بارش، دماي مينيمم و دماي ماكسيمم سه سناريو A1B ، A2 و B1 از مدل CGCM3T63 از گزارش چهارم IPCC مورد استفاده قرار گرفتند. تغييرات بارش و دما در دوره پيش‌بيني افزايشي بوده است. خروجي‌هاي مدل Aquacrop در چارچوب ارزيابي ريسك منطقه‌اي وارد شد. مقدار نسبي ريسك عملكرد براي سه سناريو A1B ، A2 و B1 به‌ترتيب 67/0، 78/0 و 92/0 و ريسك نسبي بهره‌وري آب 67/0، 87/0 و 92/0 محاسبه شد كه با توجه به هريك از اين مقادير، مقدار خسارت براي عملكرد در سه سناريو به‌ترتيب 30/0، 45/0 و 80/0 و خسارت بهره‌وري آب 30/0، 50/0 و 80/0 حاصل شد. بر اساس نتايج حاصل سناريو B1 نسبت به دو سناريو ديگر بيشترين آسيب را به عملكرد گندم ديم و بهره‌وري آب وارد مي‌كند.