ارزيابي مدل‌هاي تجربي و فيزيكي تخمين تبخير و تعرق در گلخانه

در اين مطالعه تبخير-تعرق روزانه گياه مرجع چمن و خيار گلخانه¬اي به روش لايسيمتري در منطقه اروميه اندازه‌گيري شد. پارامترهاي اقليمي مؤثر بر فرآيند تبخير-تعرق، همزمان با اندازه¬گيري تبخير-تعرق اندازه¬گيري گرديد. به منظور سنجش كارايي پنج مدل رايج تبخير-تعرق شامل پنمن فائو، پنمن-مانتيث فائو، تشعشعي فائو، پريستلي تيلور و هارگريوز، مقدار اندازه¬گيري شده تبخير-تعرق داخل گلخانه با مقادير محاسبه شده توسط اين مدل¬ها مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج نشان داد پارامترهاي كمبود فشار بخار هوا و تشعشع، همبستگي خطي قابل ملاحظه¬اي با تبخير-تعرق اندازه¬گيري شده دارند. براساس نتايج، براي محصول خيار، مدل پنمن فائو با R2 برابر با 66/0 و RMSE برابر 424/0، بهترين برآورد از تبخير-تعرق را مي¬دهد. R2 براي مدل¬هاي پنمن-مانتيث فائو، تشعشعي فائو، پريستلي تيلور و هارگريوز به ترتيب 55/0، 56/0، 56/0 و 64/0 مي¬باشد. براي گياه مرجع، مدل هارگريوز با R2 برابر با 87/0 و RMSE برابر 435/0، بهترين برآورد از تبخير-تعرق را مي‌دهد. مقدار R2برابر با 30/0 و RMSE برابر با 6/0 براي مدل پنمن-مانتيث فائو ضعف كارايي اين مدل را در تخمين تبخير-تعرق گياه مرجع نشان مي‌دهد.