اثر تنش شوري بر نشت الكتروليت و غلظت عناصر غذاي اسفناج تحت سطوح مختلف آبياري

در سالهاي اخير افزايش تقاضاي آب در بخش هاي مختلف و محدوديت منابع آبي مشكلات زياديبويژه در بخش كشاورزي ايجاد نموده است. از اين رو جستجو براي يافتن منابع جديد و قابل جايگزين آب امري ضروري است. آب دريا يكي از اين منابع است كه استفاده از آن دربخش كشاورزي مي تواند مورد بررسي قرار گيرد، در همين راستا طي پژوهشي شش سطح شوري ناشي از تركيب آب دريا باآب معمولي به ترتيب با نسبتهاي 0، 10، 20، 30، 40 و 50 درصد، و سه سطح آبياري شامل 80، 100 و 120 درصد تبخير از تشت كلاس A، بر گياه اسفناج مورد آزمايش قرار گرفت. طرح آزمايشي در قالب فاكتوريل كاملا تصادفي در سال 1394 در دانشگاه كشاورزي و منابع طبيعي گرگان اجرا شد. و نتايج آن نشان داد كه سطوح شوري اثر معني داري در سطح احتمال يك درصد بر غلظت عناصر سديم و پتاسيم اندام هوايي اسفناج داشت. نشت الكتروليت نيز با افزايش شوري افزايش نشان داد اما اين افزايش معني دار نبود. تحت سطوح مختلف آبياري هيچ يك از پارامترها تغيير معني داري از خود نشان نداد.