شماره ركورد كنفرانس :
4388
عنوان مقاله :
تأثير تغيير كاربري اراضي حوضه آبريز سدّ زاينده‌رود از مرتع به كشاورزي، بر تغيير پارامترهاي مهمّ طرّاحي سد
پديدآورندگان :
حاجيان ناصر nasserhajian@yahoo.com دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان، اصفهان، ايران؛ , سلطاني عسل دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان، اصفهان، ايران؛ , ملكي موسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان، اصفهان، ايران.
كليدواژه :
سدّ زاينده‌رود , پارامترهاي اساسي طرّاحي سد , تغيير كاربري , سيلاب طرح , تهديد پايداري
عنوان كنفرانس :
دومين كنگره ملي آبياري و زهكشي ايران
چكيده فارسي :
به نظر مي‌رسد حوضه آبريز سد زاينده‌رود صدمات جبران ناپذيري را طي سال هاي اخير متحمّل شده است. در اين مقاله تغييرات احتمالي در برخي پارامترهاي اساسي طراحي سدّ زاينده‌رود و تأثير آنها در پايداري سد مورد ارزيابي قرار گرفت. به طور كلّي زير كشت بردن حوضه آبريز سد زاينده‌رود بر اين پارامتر‌ها تأثير گذاشته است: 1 – افزايش رسوب در حوضه و درياچه سدّ زاينده رود در اثر شخم اراضي. 2 – كاهش آب قابل استحصال به دليل كاهش ضريب جريان و متعاقب آن: الف: كاهش حجم آب پشت سد. ب – خشك شدن اراضي آبخور حوضه رودخانه زاينده‌رود. ج – بلا استفاده ماندن بخش عمده اي از ظرفيت حجم موجود در درياچه سد. 3- افزايش سيل طرح سرريز: دست بردن در حوضه آبريز از طريق تغيير كاربري باعث مي‌شود كه پتانسيل سيل خيزي حوضه (ضريب جريان سيل ) افزايش يابد. با توجّه به نتايج بدست آمده در اين مقاله، پيشنهاد مي گردد در اسرع وقت از تخلّفات انجام شده در حوضه آبريز سدّ زاينده‌رود براساس قوانين موجود، توسّط دادگاه‌هاي صالحه، جلوگيري شود و كاربري اراضي از كشاورزي به حالت اوليه يعني مرتع باز گردد. در غير اين صورت احتمال تهديد پايداري سد زاينده‌رود به دليل تغيير در پارامترهاي اساسي طرّاحي آن دور از انتظار نخواهد بود.
