تلفيق مدل هاي اقتصادي و مكان مبنا براي تعيين و بررسي مقادير بهينه قيمت خريد برق توليدي نيروگاههاي خورشيدي: مطالعه موردي استان هاي ايران

Combination of economic and spatial-based models for determination of optimal price of electricity Produced from a solar power plant: A case study of Iran s provinces

هدف از مطالعه حاضر، تلفيق مدل هاي اقتصادي و مكان مبنا براي تعيين و بررسي مقادير بهينه قيمت خريد برق توليدي نيروگاه هاي خورشيدي بر اساس پتانسيل تابش خورشيدي استان هاي مختلف ايران مي باشد. براي اين منظور براي مدل سازي تابش ورودي به سطح در مقياس ايران از روش درون يابي IDW و همچنين براي بررسي صرفه اقتصادي طرح هاي خورشيدي و تعيين قيمت بهينه براي مناطق با پتانسيل تابش خورشيدي متفاوت از مدل ارزش فعلي خالص (NPV) استفاده شده است. نتايج بيانگر اين است كه ميانگين سالانه تابش خورشيدي ورودي به سطح با توجه به شرايط جغرافيايي، توپوگرافي و اقليمي براي استان هاي مختلف بين (W/M2) 578-380 متغير است. با توجه به نتايج مدل NPV، بر اساس پتانسيل تابش خورشيدي و پارمترهاي اقتصادي، قيمت بهينه خريد برق خورشيدي براي استان هاي مختلف بين 3340 تا 5090 ريال متغير است. به صورت كلي، بر اساس نتايج پژوهش حاضر و با توجه به قيمت تضميني خريد تعيين شده توسط دولت، اردبيل و كهگيلويه و بويراحمد بترتيب كم صرفه ترين و با صرفه ترين استان ها براي سرمايه گذار جهت احداث طرح خورشيدي مي باشند. نتايج حاصل از پژوهش نشان دهنده اين است كه جهت ايجاد توازن برد-برد بين دولت و سرمايه گذار طرح هاي خورشيدي، دولت ايران بايد با توجه به شرايط جغرافيايي، توپوگرافي و اقليمي در سياست قيمت تضميني يكسان براي استان هاي مختلف تجديد نظر كند