مفهوم شناسي تمدن نوين اسلامي در سپهر انديشه‌ي آيت الله خامنه‌اي(دام ظله)

بهترين راه براي بررسي و مطالعه‌ي پديده‌هاي مركب، به دست آوردن فهمي كلي از آن‌ها است كه جغرافياي حوزه‌ي مطالعاتي مطلوب را به پژوهشگران نشان دهد. ازاين‌روي براي مطالعه‌ي پديده‌ي آينده محور «تمدن نوين اسلامي» لازم است ابتدا مرزهاي مفهومي آن مورد بازشناسي قرار گيرد. آيت‌الله خامنه‌اي به‌عنوان تأثيرگذارترين عالم شيعي در قرن بيست و يكم داراي سپهر انديشه‌اي است كه افق‌هاي گوناگون آن سيراب از آموزه‌هاي اصيل اسلامي است؛ به همين علت شناخت مرزهاي مفهومي تمدن نوين اسلامي در انديشه‌ي ايشان گامي مهم در راستاي نيل به معرفت صحيح از فرهنگ سياسي تشيع مي‌باشد. سؤال اصلي نوشتار حاضر آن است كه آفاق تمدن نوين اسلامي در سپهر انديشه‌ي آيت‌الله خامنه‌اي چيست؟ براي پاسخگويي به اين پرسش انگاره‌ي تمدن نوين اسلامي در چهار حوزه‌ي كلان هستي‌شناسي، معرفت‌شناسي، غايت شناسي و روش‌شناسي در انديشه‌ي آيت‌الله خامنه‌اي موردمطالعه و بازتفسير قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد تمدن نوين اسلامي در انديشه‌ي ايشان از لحاظ هستي‌شناسي به‌صورت دوبعدي، در قالب معرفت‌شناسي آفاقي، با غايت سعادت طلبي و درنهايت روش‌شناسي اخلاقي فهم مي‌گيرد. نوشتار حاضر در زمره‌ي پژوهش‌هاي كيفي فلسفي-سياسي است كه با روش توصيفي-تحليلي صورت گرفته و منابع آن از طريق مطالعه‌ي اسنادي و رجوع به منابع موجود گردآوري‌شده است.