مروري بر ويژگي هاي انواع نانوكامپوزيت هاي زيستي به عنوان مواد جديد در بسته بندي مواد غذايي

در طي سال هاي اخير تمايل به استفاده از بيوپليمرهاي زيست تخريب پذير در توليد مواد بسته بندي موادغذايي بسيار مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از بيوپليمرها در بسته بندي اشكالاتي همچون خواص مكانيكي، حرارتي و بازدارندگي ضعيف تر نسبت به مواد معمولي غيرقابل تجزيه ي نفتي دارد. بنابراين تحقيقات بسياري براي بهبود خواص بيوپليمرها صورت گرفته كه شامل استفاده از مفهوم نانوكامپوزيت ها مي باشد. نانوكامپوزيت يك ماده چند جزئي متشكل از دو يا چند جزء كه در آن، پليمر، فاز پيوسته يا بستر، و نانوماده يا نانوپركننده (nm ۱۰۰ )، فاز پراكنده مي باشد. در سال هاي اخير رايج ترين زمينه هاي كاربرد نانو ذرات در صنايع غذايي و دارويي، استفاده از آن ها به عنوان حامل هايي براي موادغذايي-دارو و مواد زيست فعال بوده است. استفاده از كمپلكس هاي بيوپليمري پروتئيني و پلي ساكاريدي، پايداري و كاربرد آن ها را نسبت به بيوپليمر تنها بهبود مي بخشد. از جمله اين كمپلكس ها مي-توان به نانوكامپوزيت نشاسته-نانورس، نانوكامپوزيت پروتئين ايزوله سويا-مونت موريلنت و غيره اشاره كرد. به دليل اهميت كاربرد نانوكامپوزيت ها در صنعت بسته بندي، در اين مقاله به بررسي ويژگي ها و روش ساخت آن ها پرداخته ايم.