استفاده از دانش نانو در راستاي ارتقاء صنايع بسته بندي مواد غذايي و اثر آن بر بهبود كيفي و كاهش آلودگي محيط زيست

دنياي امروز در پي يافتن راه ها و دستيابي به علومي است كه به كمك آن ها بتوان خدماتي نوين ارائه داده و به شيوه اي متفاوت موجب افزايش كيفيت سطح زندگي و همچنين كاهش هزينه هاي توليد گردد. از جمله اين علوم نوين مي توان به نانوتكنولوژي يا علم ابعاد ريز اشاره كرد. اين دانش امروزه به بسياري از حيطه ها نفوذ كرده كه از آن جمله مي توان به صنايع غذايي و بسته بندي اشاره كرد. بسته بندي موجب افزايش عمر ماندگاري مواد از طريق ممانعت از رشد ميكروارگانيسم ها، جلوگيري از تغييرات نامطلوب و كاهش كيفيت به دليل تبادل گازها، آروما و رطوبت مي گردد و از طرفي نقش موثري در بهبود ظاهر فرآورده نيز ايفا مي كند. با بكار بردن دانش نانو، امروزه صنايع بسته بندي به سمت توليد پوشش هايي هوشمند با قابليت تشخيص شرايط كيفي ماده غذايي و برقراري رابطه با مصرف كننده گام برداشته است. همچنين، توليد بسته بندي هايي با قابليت زيست تخريب پذيري بالا، در كنار خصوصيات فيزيكي مطلوب، موجب كاهش آلودگي هاي گسترده زيستي كه ريشه در استفاده از بسته بندي هاي مصنوعي دارد، مي گردد. در اين تحقيق، نقش استفاده از نانوذرات گوناگون، در توليد انواع بسته بندي هاي هوشمند و همچنين استفاده از نانوكامپوزيت ها در راستاي توليد بسته بندي هاي زيست تخريب پذير مواد غذايي و اثرات آن ها بر كيفيت پوشش و ماده غذايي بسته بندي شده، مورد بررسي قرار گرفته شده است.