سنتز و بررسي اثر ضد ميكروبي نانوذره اكسيد سيليكا بر اشريشياكلي و استافيلوكوكوس اورئوس

بيماري‌هاي ناشي از مصرف مواد غذايي آلوده به باكتري‌هاي پاتوژن از موارد مهم مرتبط با سلامت عمومي مي باشند. استفاده از تركيبات ضد ميكروبي در پزشكي، بسته بندي غذا و ضدعفوني آب بسيار اهميت دارند. اضافه كردن عوامل ضد ميكروبي به غذا يا مواد داخل بسته بندي در كنترل آلودگي هاي ميكروبي و افزايش ماندگاري محصولات مي توانند موثر باشند. عوامل ضد ميكروبي ارگانيك استفاده شده داراي معايبي از جمله مقاومت كم به شرايط فرآوري مي باشند، بنابراين بعضي تركيبات غيرارگانيك (معدني) مانند نانوذرات فلزي مورد توجه قرار گرفته اند. در مطالعه حاضر اثرات ضدميكروبي نانوذره سيليكا به عنوان عامل ضد ميكروبي غير ارگانيك عليه پاتوژن هاي غذايي اشريشياكلي و استاف اورئوس مورد بررسي قرار گرفت. نانوذره سيليكا با استفاده از روش Modified Stober سنتز شد. اندازه و شكل نانوذرات توليد شده با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني عبوري (TEM) و پراش اشعه X( XRD) مورد ارزيابي قرار گرفتند، در مرحله بعد كمترين غلظت مهاري نانوذرات عليه باكتري هاي ذكر شده به وسيله روش احياي رزازورين تعيين شد. نتايج ميكروسكوپ الكتروني نشان داد كه نانوذرات سيليكا داراي اشكال كروي با قطر 100-90 نانومتر هستند. نانوذرات سيليكا به ترتيب در غلظت هاي mg/ml 3 و mg/ml 5/2 باعث مهار رشد اشريشياكلي و استاف اورئوس شدند. اين نتايج پيشنهاد مي كند كه نانوذره سيليكا مي تواند به طور بالقوه به عنوان عامل ضد ميكروبي موثر در جهت افزايش سلامت و ماندگاري غذا استفاده شود.