بررسي شيوع ديكروسليوزيس در نشخواركنندگان كشتار شده در شهرستان گلپايگان

ديكروسليوزيس يكي از بيماري هاي مشترك بين انسان و دام است كه داراي اهميت اقتصادي و بهداشت عمومي در جامعه مي باشد. هدف از اين مطالعه، تحقيق در مورد شيوع ديكروسليوزيس در نشخوار كنندگان كشتار شده در كشتارگاه صنعتي زرين دام گلپا در شهرستان گلپايگان است. در اين مطالعه روي 71693 راس حيوان در فاصله زماني فروردين 1396 لغايت اسفند 1396 به مدت 1 سال تحقيق شد كه شامل 47293 راس گوسفند، 20100 راس بز و 4300 راس گاو مي باشد. لاشه هاي آن ها جهت بررسي ماكروسكوپي براي وجود ديكروسليوز در كبد ها مورد بررسي قرار گرفت. شيوع ديكروسليوزيس در دام هاي كشتار شده به تعداد 7550 راس بود كه به ترتيب شامل 3359 راس بز ( 44.5% )، 3198 راس گوسفند ( 42.35% ) و 993 راس گاو (13.15% ) بود. براساس شيوع فصلي، بيشترين شيوع اين بيماري در فصل تابستان است. شيوع عفونت ديكروسليوزيس نسبتا پايين است اما خسارت اقتصادي وارد شده به خاطر حذف ارگان آلوده در حيوانات و كاهش محصولات نشخوار كنندگان نشان دهنده ي وجود يك شرايط خطرناك براي سلامتي مردم است كه نيازمند بهداشت جامع و فراگير و كنترل سيكل زندگي اين انگل و انتقال آن است.