بررسي ميزان شيوع سل در گاو هاي شيري استان آذربايجان غربي از سال 1390 تا 1396

سل يكي از بيماري هاي مشترك ميان انسان و دام است كه بيشترين خطر زئونوتيك آن مربوط به سل گاوي مي باشد. عامل بيماري سل گاوي، مايكوباكتريوم بوويس است كه با حذف و محدوديت در خريد و فروش گاوها و نيز كاهش توليد شير، باعث تحميل خسارت هاي سنگين اقتصادي در صنعت پرورش گاو مي گردد. مايكوباكتريوم بويس به علت ايجاد سل انساني و همراهي با پاندمي هاي ايدز اهميت برجسته اي در بهداشت و سلامت جامعه انساني داردانتقال سل به انسان عمدتاً با نوشيدن شير آلوده و يا از طريق تنفسي انجام ميشود. با پاستوريزاسيون كامل شير، خطر انتقال سل به انسان تقريبا از بين ميرود . در اين مطالعه، اطلاعات مربوط به بيماري سل در گاوداري هاي شيري صنعتي و نيمه صنعتي استان آذربايجان غربي طي 7 سال گذشته بررسي گرديد. تست توبركولين مقايسه اي (Comparative tuberculin test)، براي تشخيص بيماري سل در گاو هاي شيري مشكوك انجام گرديد. تعداد موارد مثبت بيماري از سال 1390 تا سال 1396 به ترتيب 120، 11، 19، 77، 151، 27 و 19 مورد بوده است. هر چند تغييرات در تعداد موارد مثبت سل گاوي در استان آذربايجان غربي در اين بازه زماني، روند ثابتي ندارد ولي مشاهده روند كاهشي موارد مثبت بيماري در سال هاي اخير، مي تواند مربوط به موفقيت برنامه هاي پيشگيري و مبارزه با بيماري سل گاوي در اين استان باشد.