مروري بر ايمني آبزيان خوراكي (ماهي، نرمتنان و سخت پوستان)؛ عوامل خطرآفرين و روش هاي تعيين آنها

آبزيان خوراكي شامل ماهي، فرآورده هاي ماهي، نرمتنان و سخت پوستان خوراكي به خاطر ارزش غذايي بالا و مزه خوشايند شان در دنيا مورد توجه مي باشند. تحقيقات متعددي مرتبط با ايمني و كيفيت آبزيان خوراكي و فرآورده هاي آنها انجام شده است كه بر اساس يافته هاي بدست آمده عوامل خطرآفرين در سه بخش شيميايي، زيستي و فيزيكي قابل تقسيم بندي مي باشند. بسياري از اين آلاينده ها در بافت هاي آبزيان تجمع يافته و از طريق زنجيره غذايي به انسان منتقل شده كه ممكن است به سلامتي انسان آسيب برسانند. در اين مطالعه سعي شده است كه مهمترين عوامل خطر آفرين به همراه روش هاي تشخيص و سنجش آنها معرفي گردد. عوامل شيميايي خطر آفرين عبارتند از فلزات سنگين، داروهاي مورد استفاده در آبزي پروري، سموم زيستي آبزيان و آفت كش ها؛ روش هاي اسپكتروسكوپي، روش هاي كروموتوگرافي، روش هاي مبتني بر سنسورها و روش هاي مولكولي از رايج ترين روش هاي سنجش آنهاست. عوامل زيستي خطر آفرين شامل باكتري ها و انگل ها بوده كه روش هاي اسپكتروسكوپي، تكنيك هاي تصويربرداي، مشاهدات انساني، روش هاي مبتني بر ايمنولوژي و روش هاي مولكولي جهت تعيين و سنجش آنها به كار مي رود. عوامل خطر آفرين فيزيكي نيز در برگيرنده مواد و اشيائي است كه منجر به ايجاد آسيب هايي در بخش هاي مختلف بدن آبزيان طي مراحل برداشت، فرآوري و حمل و نقل مي گردد. جهت تعيين خطرهاي فيزيكي از بازرسي هاي انساني، آهنربا، فن آوري ايكس – ري، و فيلتر هاي مختلف استفاده مي شود.