مطالعه تأثير كاربرد زئوليت و محلول پاشي سلنيم در شرايط تنش كم آبي بر محتواي توكوفرول هاي روغن دانه گياه دارويي كدو پوست كاغذي

به منظور بررسي تأثير كاربرد زئوليت و محلول پاشي سلنيم در شرايط تنش خشكي بر برخي صفات فيزيولوژيك گياه دارويي كدو پوست كاغذي (Cucurbita pepo L.)، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار طي سال 1389 در منطقه تاكستان واقع در استان قزوين به اجرا در آمد. عامل آبياري در سه سطح (آبياري معمول (شاهد)، قطع آبياري در مرحله گلدهي و قطع آبياري در مرحله ميوه دهي)، زئوليت در دو سطح (عدم كاربرد و كاربرد به ميزان 10 تن در هكتار) و سلنيم نيز در دو سطح (عدم مصرف و مصرف 30 گرم در هكتار از منبع سلنات سديم) بودند. نتايج مشخص كرد كه تتش كم آبي منجر به افزايش محتواي توكوفرول هاي آلفا، دلتا، گاما و توكوفرول كل (به عنوان گروهي از آنتي اكسيدان هاي غير آنزيمي) روغن گرديد، در حالي كه ميزان روغن دانه را كاهش داد. با توجه به نتايج بدست آمده، به نظر مي رسد كاربرد زئوليت و سلنيم در مناطقي كه در معرض تنش خشكي هستند، از طريق بهبود شرايط فيزيولوژيك گياه مي تواند موجب بهبود شرايط رشد گياه و حصول عملكرد دانه و روغن بالاتر گردد.