تاثير مالچ هاي گياهي زنده بر تنوع گونه اي علف هاي هرز گوجه فرنگي

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر مالچهاي گیاهی زنده بر تنوع گونهاي علفهاي هرز گوجهفرنگی، طی آزمایشی به صورت فاكتوریل در قالب بلوكهاي كاملا تصادفی با سه تكرار در سال 1391 در مزرعه شخصی واقع در 65 كیلومتري شیراز اجرا شد. فاكتورهاي مورد مطالعه شامل نوع مالچ گیاهی زنده در 4 سطح (چاودار، شبدر قرمز، كلزا و بدون مالچ به عنوان شاهد) و زمان كاشت آنها در 3 سطح (یكماه قبل از نشا كاري، همزمان با نشا كاري و یكماه بعد از نشا كاري) بود. نتایج آزمایش نشان داد كه در طی سه مرحله نمونه برداري (مرحله رشد رویشی گوجهفرنگی، آغاز گلدهی و انتهاي فصل رشد) از علفهاي هرز بیشترین علفهاي هرز مزرعه را علفهاي هرز یكساله تشكیل میدادند، كه از بین آنها تنها سوروف، علفهرز باریك برگ مزرعه بود و بقیه علفهاي هرز یكساله و چندساله پهن برگ بودند. علفهرز پیچك نیز به عنوان علفهاي هرز ،(Portulaca oleraceae) و خرفه (Echinochloa crussgalli) سوروف ،(Convolvulus arvensis) غالب مزرعه شناخته شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد كه زمان كاشت گیاهان پوششی در هر 3 مرحله نمونهبرداري تاثیر معنیداري بر 5/ روي غناي گونه اي كه نشان دهنده تنوع گونهاي در مزرعه بود داشتند. زمان كاشت اول (یكماه قبل از كاشت گوجه) با داشتن متوسط 8 گونه در مترمربع بیشترین تنوع را در بین سایر زمانها داشت كه از این نظر با تیمار شاهد (عدم كاشت گیاه پوششی) اختلاف معنیداري 1 برابر نسبت به تیمار شاهد (عدم كاشت / نداشت. دو زمان كاشت دیگر (همزمان با كاشت و یكماه پس از كاشت) توانستند تنوع گونهاي را 5 مالچ) كاهش دهند. نوع مالچ گیاهی زنده هم تاثیر معنیداري بر روي غنا گونهاي نداشت. در این آزمایش دو شاخص شانون و سیمپسون نیز مورد بررسی قرار گرفتند كه نوع مالچ گیاهی زنده و زمان كاشت آنها تاثیر معنیداري بر روي شاخص شانون نداشتند. در مقابل شاخص سیمپسون در دو مرحله نمونهبرداري (مرحله رشد رویشی و انتهاي فصل رشد) تحت تاثیر زمان كاشت مالچ قرار گرفت. بطوریكه كمترین شاخص سیمپسون (غالبیت گونه) مربوط به زمان كاشت مالچ (یكماه قبل از كاشت) بود.